نقش فیزیوتراپی در بهبود بعد از جراحی لگن

جراحی تعویض مفصل لگن به بیماران کمک می‌کند تا پس از سال‌ها درد و محدودیت، زندگی فعال‌تری را تجربه کنند. اما موفقیت این جراحی تنها به مهارت جراح وابسته نیست؛ بخش مهمی از روند بهبودی به مراقبت‌های بعد از عمل و به‌ویژه فیزیوتراپی مربوط می‌شود.

فیزیوتراپی نقش کلیدی در بازیابی حرکت طبیعی مفصل لگن دارد. بلافاصله پس از عمل، بیمار باید تحت نظر متخصص تمریناتی را آغاز کند تا از خشکی مفصل جلوگیری شود. این حرکات ساده به تدریج باعث می‌شوند دامنه حرکتی لگن افزایش یابد.

یکی دیگر از اهداف فیزیوتراپی، تقویت عضلات اطراف لگن است. در طول دوران قبل از جراحی، بیماران معمولاً به دلیل درد شدید فعالیت کمتری دارند و همین موضوع موجب ضعف عضلات می‌شود. تمرینات تقویتی کمک می‌کند تا لگن جدید ثبات بیشتری پیدا کند و احتمال دررفتگی کاهش یابد.

کنترل درد و ورم نیز از مزایای مهم فیزیوتراپی است. تکنیک‌هایی مثل ماساژ، سرما و گرما درمانی و استفاده از دستگاه‌های خاص، باعث می‌شوند بیمار درد کمتری احساس کند و راحت‌تر بتواند فعالیت روزانه خود را از سر بگیرد.

فیزیوتراپی همچنین به بیماران آموزش می‌دهد که چگونه فعالیت‌های روزانه مثل نشستن، بلند شدن، راه رفتن و بالا رفتن از پله را به شکل ایمن انجام دهند. این آموزش‌ها از آسیب احتمالی به پروتز جلوگیری می‌کند و به استقلال بیمار کمک زیادی خواهد کرد.

در نهایت، پیگیری جلسات فیزیوتراپی طبق برنامه پزشک و متخصص، نقش تعیین‌کننده‌ای در سرعت بهبودی دارد. بیمارانی که همکاری بیشتری در این زمینه دارند، معمولاً سریع‌تر به زندگی عادی بازمی‌گردند و از نتیجه جراحی رضایت بیشتری خواهند داشت.